[17 augustus 2020] En dan rijd ik richting het zuidoosten een eindeloze boerenweg op. Deze gaat met een paar knikjes naar het zuiden helemaal door tot ‘Achterin’. Dit stukje Nederland heet Radewijk. Het betreft een taartpunt waarvan de punt een flink eind Duitsland insteekt.
Dat de grens hier nog betekenis heeft, wordt bevestigd door de ervaring die ik opdoe bij de camping ‘Grenszicht’. Het is een camping bij een boerderij met tevens een Rustpunt-locatie (een pleisterplaatsje langs wandel- en fietsroutes waar je zelf een bakje Senseo en een koekje o.i.d. kunt pakken). Ik fiets het erf op, op zoek naar het Rustpunt. Ik kan ’t niet vinden en fiets even de camping op. Er staan hier aardig wat tentjes en caravans. Bij het washok tref ik de boerin, die de wc’s aan het schoonmaken is. ‘Kijk even bij de nieuwe stal, daar zie je ook mijn man,’ zegt ze.
Ik zie een grote stal vol kleine hokjes met jongvee en een aardige doorloopstal. Alles staat open en straalt het boerenleven uit. Overal hangen geplastificeerde A4-tjes aan de muren met informatie voor de campinggasten. En, naar ik later begreep, voor de mensen die betrokken zijn bij de zorgboerderij die onderdeel is van dit geheel.
Het ‘Rustpunt’ blijkt een stel grote (party)tenten te zijn in de grote hoge nieuwe stal, òp het platte dak van de melkstal wel te verstaan. De boer, Luc, leidt me erheen. In de ‘tent’ zie ik ’t bordje: ‘Luc’s café’. Luc heeft een flinke pot koffie en een trommel met bastognekoeken bij zich. Het boerenbedrijf is een maatschap, vertelt hij. Hij en z’n vrouw runnen het samen met hun zoon. Ze hebben een boel koeien, met daarnaast al 31 jaar een boerencamping erbij. Tot vorig jaar liep de weg hier dood en was het dus letterlijk ‘achterin’. Maar nu ligt er een fietspad dat in het uiterste puntje de grens overgaat. De gemeente heeft daartoe wat grond van Luc’s bedrijf gekocht. Wat betekent de grens hier nu nog, vraag ik Luc: hoe zit ’t met de internationale omgang van de mensen hier? Die blijkt er nauwelijks te zijn. Luc en z’n gezin wonen werkelijk ‘achterin’, zijn volledig Nederlands en op Nederland gericht. ‘We gaan wel eens boodschappen doen in Duitsland, dat is alles eigenlijk.’ En: ‘Voor de oorlog waren er veel meer vriendschapsbanden tussen de mensen aan weerszijden van de grens. Dat is na de oorlog niet weer teruggekomen. Er is sprake geweest van de mogelijkheid dat deze streek Duits zou worden, maar dat is er gelukkig niet van gekomen.’
Het nieuwe fietspad, een klein stukje verderop, is 600 meter lang en volgt een houtwal met eiken. In vroeger dagen was dit een smokkelroute. Het fietspad is in juli 2019 geopend. Het is een mooi verbindingspunt tussen de Nederlandse Vechtdalfietsroutes en die in Graafschap Bentheim. Voor de aanleg en de aankoop van de grond heeft de gemeente Hardenberg bij elkaar 70.000 euro nodig gehad.
= =
Gebruikte informatie:
* Fietspad verbindt Radewijk en Wielen, Stentor, januari 2019)
* Fietsverbinding tussen Nederland en Duitsland geopend (Schageninfra, 8 juli 2019):
* Tweet van gemeente Hardenberg over opening fietspad, juli 2019:
* Camping Grenszicht