Op 10 augustus 2022 stond in het Dagblad van het Noorden een interessant artikel over de eeuwenoude grenssteen bij Barnflair, in het zuiden van de provincie Groningen.
Hier is de link naar het artikel, dat evenwel alleen leesbaar is voor mensen met een abonnement op deze krant.
De grenssteen werd in beschadigde staat gevonden en gered, krijgt een ereplek in het bos bij Ter Apel. Hij wordt daar neergezet in het gebouw de Spieker, dat bij het Museum Klooster staat.
Je kunt het artikel, als je je best doet, ook met deze foto ervan nog lezen.
In het artikel ontbreken veronderstellingen over wie de steen heeft weggehaald. En… weggemieterd!
Ik kan me zo voorstellen, dat de gebruiker van de landbouwgrond het ding maar in de weg vond staan, maar daarnaar wordt niet gehint.
Zelf trof ik de grenssteen in 2020 nog middenin het maisveld aan. Kijk maar naar dit stukje op deze website.
Is het niet fantastisch?
Kijk je naar de kaart met de officiële (ANWB, Nationaal Fietsplatform), dan zie je dat de mooiste streken van Nederland niét ingevuld zijn. Laten dat nu net de gebieden zijn, waar Grensfietsen.NL zich op richt. Naast de fascinatie voor het grenslandschap: je treft op en rond de grens de mooiste natuurgebieden!
Natuurlijk heb ik contact gezocht met de landelijke fietsplatforms. Dat heeft me een heel praktisch dingetje geleerd: het aanbieden van een “makkelijker en luxer” route-alternatief. Vandaar dus de A en de B-route. De A-route volgt vaak de officiële knooppunten, maar ook als dat even niet lukt, dan nog zijn het nette boerenwegen en/of fietspaden.
De B-route is voor de echte grens-‘diehard’.
Met het Fietsplatform heb ik al in 2021 contact gezocht. Nee, de Grensfietsen.NL-route zal geen officiële icoonroute worden. Daar komt écht veel bij kijken. Denk alleen al aan de fysieke bewegwijzering. Ik snap heel goed, dat dit landelijk project z’n eigen strategie heeft.
Wat me echter nog wel wat frustreert, dat is dat ik er tot dusver niet in ben geslaagd om Grensfiesen.NL in het de database met fietsroutes en fietsgidsen, op de online platforms, te krijgen.
Er zijn al heel wat mailtjes die kant op gegaan, maar tot dusver zonder resultaat.
Het boek ‘Grensfietsen.NL – 17 etappes langs onze landsgrens’ vindt nu z’n aftrek via deze website en via de reisboekenwinkels. Maar naar mijn zin gaat ‘t lang niet hard genoeg en krijgt m’n prachtige project nog lang niet de aandacht dit het verdient. Volhouden maar! 😉
Toen ik met m’n zus aan ’t fietsen was, vorige week donderdag, ging m’n telefoon, zijn we even gestopt om de telefoon op te nemen; het nummer herkende ik niet. Het was een dame met een krakerige oma-stem, een stem van een beetje een sjieke oude dame, krakerig, maar met heel geprononceerde, enigszins archaïsche spraak en toonzetting. Speek ik met de meneer van de fietstoer langs de grens?
Jawel, daar spreekt u mee. Wel, ik zou heel graag een exemplaar van uw bijzondere boek willen bestellen. Kunt u mij vertellen hoe ik aan uw boek kan komen? Geen probleem hoor, ik stuur het heel graag naar u toe, heel veel dank voor uw interesse.
Kunt u mij uw bankgirorekening nummer dan geven, dan zal ik terstond zorgen dat het per acceptgiro voldaan zal worden. Ach nee hoor, dat hoeft niet, ik stuur u het rekeningnummer wel toe bij de verzending van het boekje.
Daarna gaf ze letter voor letter haar naam en adres aan mij; zus tikte het even in op haar telefoon.
Ze vertelde voorts dat ze helaas niet meer in staat is, om zelf zulke lange fietstochten te maken, maar dat ze nog maar 4 jaar geleden een zelf uitgestippelde knooppunten-fietstocht langs de grens heeft gedaan, inclusief ook de kust, dus het rondje Nederland, tegen de 2000 kilometer. Helaas kan ik dit nu zelf niet meer, ik heb teveel last van duizeligheid om nog zulke tochten te maken. Weet u wat ik zo graag zou willen, meneer, dat is dat er eens iemand zou zijn, die het samen met mij per tandem zou willen doen.
Enige uren later herkende ik haar nummer, ze belde me wederom. Nu met de vraag, of ik toevallig ook over een boekje beschik dat de kustroute beschrijft. Ik vertelde haar, dat ik wel weet waarop ze doelt, maar dat ik dat niet in huis heb. Wel dat ik er even naar zal gaan kijken bij De Zwerver, de reisboekhandel nog geen kilometer van mijn huis. (Overigens moest ik daar toch naartoe, want De Zwerver heeft weer 10 exemplaren besteld van m’n boek!)
Daar was ze heel erg blij mee en dankbaar voor.
De navolgende dag, vrijdag, bracht ik de boekjes naar De Zwerver en ging even op zoek naar het boekje over de kustroute, waar mevrouw ook interesse in had. Ik moest even wachten, want een dame van een jaar of 40 stond, verdiept in twee boekjes, om de beurt, pal voor het schap met de fietstoerroutes. De twee boekjes in haar hand: ‘Fietsen langs het Pieterpad’ en…. mijn boek!
Daar sta je dan… Ach, ik wilde wel schrééuwen: ‘da’s mijn boek, mevrouw, die moet u nemen!’. Maar dat deed ik natuurlijk niet. Ik zat gefascineerd, glimlachend, maar toch ook een beetje in spanning, te wachten op haar volgende actie. Ze pakte nogmaals het ene boekje, bladerde, nogmaals het andere en toen… liep ze naar de kassa met ‘Fietsen langs het Pieterpad’.
Hmm, tsja..
Ik zocht het beoogde boekje over de kustroute en rekende zelf ook af. Diezelfde middag stuurde ik zo twee boekjes naar de oude dame.
Deze morgen lag er een vierkante envelop op de mat. Zo eentje waarvan je eerst denkt aan een rouwkaart. Maar ik weet van geen overledene, maakte de envelop open en daar kwam een heel kleurrijke uitvouwbare kaart uit, met een hele uitgeschreven brief erin. En heel persoonlijke tekeningen op de niet beschreven kantjes. Op de voorkant een vogel, een hert, een lieveheersbeestje, een zeehond. Allemaal handwerk. Veel te precies om van een kind te zijn. In de hoek, jawel, de initialen van de dame zelf. Ik vouwde de kaart uit, drie kantjes. In de binnenkant nog veel mooiere tekeningen, die met elkaar een verhaal uitbeelden. ‘Op reis’ is de titel. Rond de tekeningen de tekst: De Engel vloog rond de aardbol en bezocht alle landen. Weer terug: God vroeg: Welk land vond je het mooist? Engel: Alle landen waren mooi. Ieder had z’n eigen schoonheid. Maar er was één het mooist, dat was Nederland. Toen betrok het gezicht van God, want Nederland was niet door Hem gemaakt, maar door de mens.
Op de andere kant vertelt mevrouw, dat ze dit verhaal in de jaren vijftig van de vorige eeuw in Italië heeft gehoord.
Daar staat ook de uitgebreide brief van mevrouw aan mij. Ze is me zeer ‘erkentelijk’, dat ik de boekjes heb toegestuurd. Ze vertelt uitgebreid over haar reis in 2018. Ze vertelt verder dat ze in 1974 door Noors en Fins Lapland heeft gefietst, bijna 2000 kilometer. “Ik heb vele grote fietstochten gemaakt. Ik deed het alleen, dan zie en hoor je meer.”
“De Xtreme Full Edition is vorig jaar ontstaan vanuit de alsmaar toenemende drang om epische avonturen te beleven op de fiets. Vandaar deze non stop versie van 450 km. In 2021 fietsten we van het Drielandenpunt naar de kust, maar de komende editie gaat in tegengestelde richting en je hebt de mogelijkheid om optioneel ons party arrangement inclusief overnachting bij te boeken!
De grensregio tussen Nederland en België kent prachtige en indrukwekkende verhalen zoals de dodendraad die er tijdens de Eerste Wereldoorlog voor zorgde dat niemand ongestraft de grens kon passeren. Heden ten dagen zijn de grenzen open en is het jullie beurt om zelf verhalen bij elkaar te fietsen die de geschiedenisboeken van de Grenspalenklassieker in gaan.”
Grensfietsen.NL is had niet bestaan als corona er niet was geweest en als in 2020 door corona het plan naar Rome te gaan fietsen niet ‘on hold’ was gezet. Zo heeft elk nadeel weer z’n voordeel en kan er altijd iets goeds uit iets slechts voortkomen.
In 2021 kon het wederom niet, dezelfde reden. Maar nu, mei 2022, is de ‘benevaart naar Rome’ (van ‘in de benen’ en ‘tutti va bene’) toch geschied! Op 19 mei kwam ik aan op het Sint-Pietersplein en is deze foto gemaakt. Een geweldige fietstocht is ‘t geweest. Zie ‘Reitsma’s route naar Rome‘ voor de route.
Daar is-ie dan: de 2e versie van “Grensfietsen.NL – 17 etappes langs onze landsgrens”. Ik was al megablij met de eerste, geheel door Geon gesponsorde eerste editie. Deze bood de gelegenheid nog wat correcties en verbeteringen door te voeren. Nu op m’n eigen kosten de 2e versie, voor de openbare verkoop. “Men” zegt dat ik ze wel zal kwijtraken! 😉
Bij mij om de hoek vind ik de prachtige reisboekenwinkel De Zwerver (Oude Kijk in ‘t Jatstraat 43-45 te Groningen). Een stapeltje van m’n boeken ligt daar al in de winkel!
Van Adwin van Fietsvakantiewinkel kreeg ik een bestelling van 20 exemplaren. ‘t Boek staat al prominent op de website en Adwin mailde me, dat ook in z’n aankomende nieuwsbrief er uitgebreid melding van gemaakt zal worden.
Er is een vrachtje naar het Centraal Boekhuis, dus in de Nederlandse boekendatabase (en Bol.com en zo)… iedereen kan “Grensfietsen.NL – 17 etappes langs onze landsgrens” nu vinden. Maar ik heb ook een flinke vracht thuis, in de dozen. Want eigenlijk is ‘t veel leuker als ik gewoon zélf bestellingen binnen krijg; een beetje contact heb met de a.s. grensfietsers!
En nu maar hopen, dat de fietsers niet gaan verdwalen en me dan later met m’n eigen boek om ‘t hoofd komen slaan! 😉
“Nu volgt nog 25 kilometer fietsen door het havengebied richting het centrum van Antwerpen. Maak nog een kleine stop bij het Fort Lillo.”
Tijdens mijn grensfietstocht reed ik op een mooie zonnige novemberdag tegen de Schelde aan. Het lijkt wel een zee daar, zo breed en massief, die watermassa aan de andere kant van de dijk. Geen bruggen hier.
Zo had ik ‘t ook van te voren gepland, want… geen mogelijkheid om de Schelde over te steken. En… ik vond ‘t eigenlijk best een heel fascinerend stuk voor de Grensfietsen.NL-route: dit enorme havengebied en het doel, aan ‘t eind: de prachtige stad Antwerpen. En dan ook nog de bijzondere wijze om aan de overkant te komen: de Sint Anna-tunnel, hartje Antwerpen.
Ik heb nu echter wel wat bijgesteld. Op de website moet ‘t nog, maar voor de 2e druk van het boek (nog een paar weken en dan is-ie er) heb ik de navolgende aanpassing gedaan:
“Deze tocht naar Antwerpen is geen onoverkomelijk onderdeel van de Grensfietsen.NL-route: je kunt bij Fort Lillo een veerpontje, de Waterbus, nemen naar de overkant, naar Fort Liefkenshoek. Dé reden waarom Grensfietsen.NL het centrum van Antwerpen aandoet en verder gaat via de St.Anna-tunnel onder de Schelde hangt samen met… corona! Toen ik de tocht maakte in november 2020, was de Waterbus niet in de vaart vanwege de pandemie.
Mijn veronderstelling was, dat deze Waterbus (www.dewaterbus.be) alleen een zomerdienstregeling kent, en derhalve het nodig is voor Grensfietsen.NL de route over Antwerpen te nemen. Niets is minder waar: ook ‘s winters vaart de Waterbus! De etappe via Antwerpen is dan ook wat langer dan gemiddeld: bijna 97 kilometer (vijf kilometer korter voor de B-routefietsers). Je kunt de route aanzienlijk inkorten met de Waterbus, je mist dan wel een prachtige overnachting in het centrum van Antwerpen!”
Zit ik nou te balen, dat Grensfietsen.NL niet klopt, aangepast moet worden?
Hmm, nee hoor, eigenlijk helemaal niet. Ik vind Antwerpen als halteplaats er juist nog steeds heel mooi bij horen. Ook al kun je inderdaad tussen de twee forten aan weerszijden van de Schelde met een pontje oversteken.
In de kern is ‘t natuurlijk alleen maar mooi: zo heb je alternatieven. En het is niet zo, dat je geen lintje krijgt als je niet via Antwerpen bent gegaan. 😉
Inmiddels is het boek ook online te bestellen. Zoals bij Bol.com. Daar lees ik dat het boek op 2 mei beschikbaar is.
Dat klopt niet per se: vanaf 30 maart heb ik zelf een deel van deze 2e druk in huis.
Grensfietsen.NL levert ook graag het boek zélf. Stuur een mailtje naar info@grensfietsen.nl (met adres) en het boek (256 pagina’s, fullcolor, softcover) word je toegestuurd voor €20, exclusief verzendkosten.
In december 2021 zijn er 500 exemplaren van het boek gedrukt. De meeste exemplaren zijn als cadeau verzonden naar het gehele netwerk van Geon (www.geon.nl). Het boek is met veel enthousiasme ontvangen.
Het voelde geweldig om de weerslag van deze prachtige fietstocht mét beschreven verhalen, avonturen, anekdotes als een mooi boek in kleurenprint, vol met foto’s, in de hand te hebben.
En nu dus de volgende stap: alle hobbyfietsers, fietstoeristen en grensverkenners de mogelijkheid bieden om óók dit boek te gebruiken als handzaam, instructief en onderhoudend gereedschap bij het zelf aangaan van deze geweldige fietservaring.
Het boek is nog van enige eindredactie voorzien en de laatste correcties zijn aangebracht. Deze week wordt de opdracht gegeven wederom 500 exemplaren van het boek te drukken.
En hoe komt het boek nu bij de koper?
Ik heb daar zelf helemaal geen ervaring mee, dus was wel even bezig om uit te zoeken, wat nu wijsheid is en wat praktisch uitvoerbaar. Het komt er nu op neer, dat ik meerdere sporen volg:
Website en sociale media: iedereen kan me vinden via http://www.grensfietsen.nl en een bestelling doen via email.
Vindbaar en bestelbaar op internet (Bol.com, etc.).
Opbouwen van een eigen relatie met de reisboekwinkels in Nederland. Als Groninger breng ik zo snel als ik ze in huis heb een stapeltje naar De Zwerver, de prachtige reisboekenwinkel in my hometown.
Zoals ik op de website en in het boek al uitdruk: het leukste is het bouwen aan een grensfietsers-community. Alle grensfietsers doen weer nieuwe ervaringen op. Er zijn veel meer verhalen te vertellen dan de 209 op http://www.grensfietsen.nl en de 64 in het boek.
Het liefst zou ik natuurlijk elke grensfietser leren kennen! 😉
Derhalve: hartstikke mooi om anoniem aan het boek te komen, maar ik zie graag gewoon ook bestellingen via de mail binnenkomen! En hoor daarna over de grensfietsavonturen. (En nodig grensfietsers uit om lid te worden van de besloten Grensfietsen.NL-facebookgroep.)
Zo bouwen we met elkaar misschien wel aan volgende (verbeterde) edities van zowel de Grensfietsen.NL-fietsroute alsook het boek.
Ik streef ernaar, dat het boek uiterlijk 1 april 2022 beschikbaar is!
In de bus van Lilongwe naar Mzuzu kom je halverwege bij het stadje Jenda, dat óp de grens van Malawi en Zambia ligt. Bij m’n vorige passages, enige jaren terug, keek ik uit naar de signalen, grensgeval als ik ben, die de grens zichtbaar maken, die de buurlanden herkenbaar maken ten opzichte van elkaar, juist op deze plek. That’s what grenzen are for. Toch?
Niet dus. Ze zouden het voor mij hebben gedaan. Zelf tonen ze geen interesse in de grens.
De bus heeft helemaal niet stilgestaan in Jenda. Als ik nog eens van hoed en rand wil weten, dan moet ik maar een keer uitstappen. Tot het zover is, kan ik me illusies maken over een soort van mega-Schengen in Afrika.
Jenda ligt op en over de grens en vanuit de bus kun je heel goed zien, dat die grens er écht niet is, in zijn grensfunctie althans. GoogleMaps trekt de grenslijn door huizen net zoals dat het gevel is in Baarle-Nassau/Hertog. Er zijn geen hekjes, zelfs geen kleine, alleen maar voor het ‘zichtbaar maken’ van de grens. Geen paaltjes, geen bordjes, helemaal niks. Het moet, als Google klopt, de zandweg náást de autoweg betreffen. En verderop, waar de bus al van de grens afgeweken is, gaat de grenslijn echt dwars door het westelijke wijkje van Jenda.
Het kan leuk zijn om precies te weten hoe ’t zit. Het is echter net zo leuk om het gewoon op te merken en er gefascineerd notie van te nemen.
Ik vouwde de kaart uit, drie kantjes. In de binnenkant nog veel mooiere tekeningen, die met elkaar een verhaal uitbeelden. ‘Op reis’ is de titel. Rond de tekeningen de tekst: De Engel vloog rond de aardbol en bezocht alle landen. Weer terug: God vroeg: Welk land vond je het mooist? Engel: Alle landen waren mooi. Ieder had z’n eigen schoonheid. Maar er was één het mooist, dat was Nederland. Toen betrok het gezicht van God, want Nederland was niet door Hem gemaakt, maar door de mens.
“De Xtreme Full Edition is vorig jaar ontstaan vanuit de alsmaar toenemende drang om epische avonturen te beleven op de fiets. Vandaar deze non stop versie van 450 km. In 2021 fietsten we van het Drielandenpunt naar de kust, maar de komende editie gaat in tegengestelde richting en je hebt de mogelijkheid om optioneel ons party arrangement inclusief overnachting bij te boeken!
Inmiddels is het boek ook online te bestellen. Zoals bij 
In december 2021 zijn er 500 exemplaren van het boek gedrukt. De meeste exemplaren zijn als cadeau verzonden naar het gehele netwerk van Geon (www.geon.nl). Het boek is met veel enthousiasme ontvangen.
Toch?
