[30 juni 2020] Kort voor Coevorden steek ik het water over en ga ik rechtsaf richting het Europark-industriegebied op de grens. Achter een maisveld zie ik in de verte nog een oude grenspaal van Bentheimer zandsteen (hier staan de nummers 149, 150 en 151). En dan door het industriegebied.
Dit industrieterrein heeft iets fascinerends. Al kun je ’t net zo goeds iets ontluisterends vinden. Of gewoon je schouders erover ophalen.
Dat laatste hebben de gebiedsinrichters in ieder geval gedaan: de grens totaal weggemoffeld. Alsof-ie totaal geen betekenis meer heeft.
Ze staan er wel, de grenspalen, langs een toegangsweg tot de industriële complexen. Op het oog willekeurige plekken; hun omgeving negeert ze volkomen.
Kijk je naar een kaart dan zie je dat hier, tussen de strakgetrokken lijnen van wegen, sloten en grote gebouwen, de grens een rare kronkel vormt. De grens loopt officieel conform een rare druppelvormige lijn, daar heeft vermoedelijk vroeger een waterloop gelopen. De realiteit van de gebiedsinrichting steekt er een dikke vinger bij op.
En dan is er nog iets heel ludieks: dit is ook de plek waar Dr. Beukeveld zo’n 10 jaar terug z’n eigen Eurostaete heeft opgericht. Een onafhankelijk land. Hoe ludiek ook, Beukeveld meende het serieus. Hier ligt een stuk grond dat eigendom is van familie Beukeveld en dat nièt is ingetekend door het Nederlands kadaster en ook niet door het Duitse. Het gaat om een strook van zo’n 6 bij 300 meter.
Voorafgaand aan Eurostaete noemde Beukeveld het ‘Vrijstaat Beukeveld’. Op YouTube zijn leuke filmpjes te vinden en op de antieke website Eurostaete (www.eurostaete.eu) kun je er van alles over lezen. Het wordt je daar ook duidelijk, wat voor mens Beukeveld moet zijn (geweest): het is een woordenbrij waar je al gauw moe van wordt. Maar het is natuurlijk wel gewoon hartstikke leuk.
Duik je in de berichten, de website en de YouTube-filmpjes, dan kom je in een heerlijke ‘Man bijt Hond’-achtige wereld terecht. Het verhaal in een notendop: Beukeveld groeit op een boerderij op. Door aankoop van weideland heeft de boerderij, dan nog van z’n vader, land aan beide kanten van de grens. De Duitse gemeente Emlichheim en de Nederlandse gemeente Coevorden besluiten in de jaren ‘90 tot het realiseren van een grensoverschrijdend industriegebied: Europark. Er volgt een jarenlange strijd rondom de onteigening van de landbouwgronden van Beukeveld.
Uiteindelijk zijn de (uit)koopcontracten gehangen aan de percelen op de kadastertekeningen en merkt Beukeveld, dat er een stukje land ‘vergeten is’. Oftewel: het staat niet in het koopcontract met de Duitsers èn niet in het koopcontract met de Nederlanders. Ergo: het hoort niet bij Duitsland en niet bij Nederland en is dus nog eigendom van Beukeveld en dus… een zelfstandige staat!
De berichten die online staan over Eurostaete zijn erg verouderd, maar in 2015 is er een opleving geweest. Het ging toen ineens over Vrijstaat Wonderland. In oude nieuwsberichten is te lezen dat er toen iemand is gaan ‘wonen’. Maar een maandje later werd het terrein ‘ontruimd’. De gemeente Coevorden vertikte het om het e.e.a. serieus te nemen.
Je ziet er ook helemaal niks meer van terug. Ik vraag me af of Beukeveld nog leeft; ook over hem vind ik niks recents meer terug.
Verder over het industrieterrein fietsend wordt nog duidelijker, dat de bedrijven en/of gebiedsinrichters geen moer geven om de grens. Volgens mijn kaart gaat de grens met een knik een de andere kant op, maar een paal tref ik niet aan.
Gebruikte informatie
* De grenzen van het souvereine Eurostaete tussen grenspalen (YouTube)
* Onafhankelijkheidsverklaring Eurostaete, 23 okt. 2010, YouTube
* Website Eurostaete
* Interview met Beukeveld over geldsysteem Eurostaete (YouTube)
* De Vrijstaat (Opdegrens.eu)