Anholt, waar nu zo’n 5000 mensen wonen, heeft al stadsrechten sinds 1347. Er is niet zoveel over van de oude stad, die ooit stadswallen en grachten had. Tijdens de laatste weken van de Tweede Wereldoorlog is veel vernietigd.
Ook het kasteel is toen zwaar beschadigd geraakt. Misschien kun je wel zeggen: het kasteel was verwoest.
[9 september 20202] Na Dinxperlo kan ik de grens weer een mooi stuk volgen, langs de Bocholter Aa, hierna de Aa-strang genoemd. Het is een gekanaliseerd riviertje. Een paar kilometer verderop passeert het pad de Nederlandse grens en kun je zo je weg vervolgen richting Gendringen. Je kunt echter hier ook afslaan en langs de grens verder rijden, afbuigend naar het zuiden. Regniet heet ’t hier. Anholt is al dichtbij. Ik kom voorbij een bijzonder geel geschilderd kapelkerkje uit de 17e eeuw. Ook dit kerkje was speciaal gebouwd voor de Nederlandse katholieken in de tijd dat men het katholieke geloof in Nederland niet mocht belijden.
Ik verlaat even de grens, en Nederland, en rijdt verder naar Anholt, vooral om een blik te werpen op het megagrote kasteel hier: het ‘Wasserschloss Anholt’. Anholt is vroeger een vestingstadje geweest. Je treft nog wat restanten van de vestingbolwerken aan, maar verder is er niet zoveel moois in het stadje te zien. Wel tref ik een prachtige eik, die al zeker 400 jaar oud is. Een juweel van een boom!!
En dan dus het kasteel! Dat is zeker een bezoek waard. Een gigantisch groot complex met prachtige parken eromheen, helemaal omgracht.
De adellijke familie Salm was al sinds de 17e eeuw bewoner van het kasteel en is dat nu nog. Na de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog zijn ze aan het werk gegaan met èn de wederopbouw van het kasteel èn het creëren van een toekomstvisie, die erop gericht is het kasteel ook daadwerkelijk te kunnen gebruiken. Het kasteel is publiek toegankelijk, alsmede de mooie tuinen eromheen. Daarnaast is er nu ook een museum, hotel, restaurant en golfclub. De faciliteiten zijn gericht op het bevorderen van het toerisme in het westen van het Münsterland.
De website van het kasteel is dan ook overduidelijk het online platform van een toeristische attractie.
Op de toegangsweg vanuit het noorden vind je op de Adolf Donders Allee de prachtige dikke eik van 450 jaar oud, met een stamomtrek van 6 meter. Daarna heb ik de grens weer opgezocht, terug langs het kapelkerkje en dan linksaf een boerenpad in. Deze gaat langs de Krummer Bach, al staat daar nu geen druppel water in. Het is heerlijk fietsen hier. Het lijkt erop, dat ik de enige ben, die weet van dit pad. Dat is de hele dag al zo: op al die opgezochte paadjes kom ik helemaal niemand tegen. Weg van de knooppuntroutes.
Gebruikte informatie
* Website Parkhotel Wasserburg Anholt
* Anholt op Wikipedia
* Anholter Dicke Eiche op de website van monumentale bomen
