In het Duitse grensland bij de Niers doe ik een verrassende ervaring op. Daar stuit ik op de Viller Mühle. De monumentale Viller Mühle is een niet meer gebruikte olie- en graanmolen aan de Niers. Het ligt een paar kilometer ten westen van Goch, dichtbij de Nederlandse grens. Er is daar, tenminste als er geen sprake is van een miezerige maandagmorgen in coronatijd, veel te beleven.
[5 oktober 2020] Oostelijk van Ven-Zelderheide rijd ik toch even door naar de ‘supermarkt/slagerij’ die achter het buurtje Hekkens tegen de grens aan ligt. Die is open, ook op maandagmorgen, dus prima om even een paar boodschappen te doen. Het regent immers toch. Dit is bepaald niet de eerste totaal eenzame supermarkt tegen de grens. Verderop, een uur later, tref ik bij Siebengewald een nog veel grotere. Supermarkten op de grens hebben kennelijk een specifieke aantrekkingskracht.
Als ik de supermarkt uitkom is ’t bijna droog. Ik fiets 200 meter terug, tot waar de Duitse Nerganaer Strasse naast een boerderij tot nèt langs de autoweg komt. En ik ga verder over de Nergenaer Strasse, een ‘Historischer Weg’, die hiervandaan Duitsland in gaat. Een klein weggetje met regelmatig informatiepanelen over de kastelen die hier vroeger hebben gestaan. Ik ga hier sowieso even een ommetje maken, want als ik bij de grens blijf dan zou ik in een ‘Hamm’ – zo blijkt dat te heten lees ik op één van de borden – in het riviertje de Niers terecht komen. Een Hamm is een diepe bocht, en als je daar ‘beneden’ bent, dan is er geen brug en moet je terug. Waar ik nu ben is wel een bruggetje over de Niers: een riviertje van zo’n 10 meter breed. Een slootje van niks, maar historisch een grensbepalende rivier.
Even later stuit ik op één van die specifieke verrassingen, zoals ik die toch elke fietsdag wel een keertje beleef. Eerst zie ik 20 meter vanaf de weg een klein rond kapel-achtig gebouwtje, hooguit drie meter in doorsnee, in een wei staan. Er staat een bord bij: Kongresszentrum. Geweldig! En nou beweren, dat Duitsers geen gevoel voor humor hebben!
‘Waar slaat dit op? Waar hoort dit bij?’, zit ik me te bedenken..
Maar 50 meter verderop wordt ’t duidelijk. Ik kom aan bij de Viller Mühle. Daar staan ineens een paar oude enorme fabrieksgebouwen tussen de bomen. Maarrr… dit lijkt potdorie wel een filmdecor! Er staan pipowagens, circuskramen, historische auto’s. Boven een grote deur staat “Markt der vergessene Waren”. Er zijn kleine uitspanningen met terrassen. Het geeft een heerlijk sfeertje hier.
Er is natuurlijk helemaal niemand hier nu: een regenachtige coronamaandagmorgen in oktober! Misschien wel des te mysterieuzer door de miezerigheid. Ohhh, wat leuk om hier eens terug te komen op een mooie zomerdag!
De Viller Mühle, een monumentaal pand, is een niet meer gebruikte olie- en graanmolen aan de Niers. Het ligt een paar kilometer ten westen van Goch, dichtbij de Nederlandse grens. Het werd rond 1870 in zijn huidige vorm gebouwd en wordt gebruikt als een verzamelplaats voor uiteenlopende publiekstrekkers. Zo bevindt zich op het terrein van de molen een museum, een verzameling oude winkels met curiosa, een evenementenlocatie, diverse eetgelegenheden en conferentieruimtes en een “markt van vergeten goederen”. Het is allemaal in privébezit van de in Duitsland bekende poppenspeler Heinz Bömler.
De website opent met: ‘kom naar een wereld waarvan u dacht dat-ie allang niet meer bestond’.
Bömler verkoopt zichzelf als ‘de marketing man’. Je kunt hem bijvoorbeeld als ‘evenement’ op je beursstand inzetten. Als schoenenpoetser, of als ‘lokvogel’ die interessante klanten en prospects naar jouw beursstand brengt. Zo heeft hij verschillende investeerders, kopers en zelfs ministers naar beursstands gelokt en zo kom je makkelijker met hen in gesprek! Bömler heeft ook een poppentheater in de oude pipowagen. Met de pipowagen achter een oude tractor trekt hij het omliggende Rijnland door.
Zowel voor kinderen als voor volwassenen is er een wereld te ontdekken bij de Viller Mühle.
Gebruikte informatie
* Website Viller Mühle
* De molen van Viller op wikipedia