In het noorden van Overijssel ben je langs de grens in een gebied dat er is voor de bewoners. Bewoners van een gebied met alleen lokaal en minimaal grensverkeer. Het gebied oostelijk van Gramsbergen en Hardenberg kent nauwelijks toerisme, slechts een paar kleine campings. Geen trekpleister dus. Je kunt ’t ook gerust een gebied vinden, dat zich juist heel goed leent voor een fijne ‘weg van de snelweg’-fietservaring.
[17 augustus 2020 ] Achter het NS-station van Gramsbergen ga ik het Coevorderkanaal over en dan langs het kanaal naar het noorden, op zoek naar de plek, waar ik 30 juni m’n Drenthe-tocht heb afgerond. Het is een prachtige zomermorgen, bleek ochtendzonlicht komt door de mistwolken, die geleidelijk wat hoger komen te liggen.
Er zijn twee grensovergangen op boerenwegen: eentje bij Laar en eentje bij Holtheme. Hoewel in Laar vrij veel Hollanders wonen, voelt en oogt het als een heel Duits dorpje, ook al staat er ‘te koop’ bij de uitgestalde waar bij een boerderij. Vanaf de brug over de kronkelende Vecht (in het Duits ‘Vechte’) zie je een oude molen staan.
Bij de volgende grensovergang, Holtheme (het buurschap aan de Nederlandse kant verderop), staat een bijzondere paal. Deze paal heeft een voetpedaal waarop je moet (blijven) drukken om een verhaal te horen – alleen in het Nederlands – over hoe hier vroeger smokkelpraktijken plaatsvonden.
Ook hier is, net als bij Laar, een wegversmalling aanwezig om de grensovergang alleen bruikbaar te maken voor het lokale verkeer.
Na Holtheme zoek ik mijn weg om zo dicht mogelijk langs de grens te rijden. Ik rijd zuidwaarts over een onverhard pad: de Poffersweg. Even verderop ligt een pad op de houtwal die de grens markeert. Een bordje vraagt respect voor het feit, dat je hier over een particuliere boerenweg gaat: ‘u bent hier te gast’.
Eigenlijk ben ik op een wandelpad hier, maar met de fiets is ’t prima te doen. Een kilometer verderop zit een knik in de grens. Precies op die plek staat een mooie oude grenspaal naast een ‘uitrust-en-geniet-bankje’.
Nog maar kortgeleden is aan de Hollandse kant een pad, met nieuwe boomaanplant, door de weilanden richting de (naar het zuidoosten lopende) Veldingerveldweg aangelegd. Het kan zijn dat je hier beter je fiets aan de hand kunt nemen, maar het gaat slechts om 500 meter en is de moeite waard. Vanaf daar rijd je oostelijk verder richting ‘Achterin’, met aan je linkerhand op de achtergrond de doorlopende houtwal, die enige kilometers lang de kaarsrechte grens met Duitsland vormt.
= =
Gebruikte informatie:
* Grensovergang Gramsbergen-Laar, website Opdegrens.eu
* Lost in Laar, website Opdegrens.eu
* Grensovergang Holtheme, website Opdegrens.eu
* Den Velde, website Opdegrens.eu