Hoewel in de hele streek nog 1400 kilometer overgebleven is, is veruit het grootste gedeelte van de oude houtwallen verloren gegaan. Toen prikkeldraad nog niet bestond, werden (ja, honderden jaren lang) houtwallen aangelegd om de weiden van elkaar te onderscheiden en het vee op één weide te houden. Daarnaast was het hout afkomstig uit de houtwallen van vitaal belang voor de boeren.
De hoge wallen met hun eiken- en berkenbossen en de dichte struiken eronder geven het landschap een lieflijk karakter.
[17 augustus 2020] Een paar kilometer verderop richting Lage, even westelijk van Breklenkamp-Lattrop, maak ik studie van een mooi paneel met informatieve tekst (in het Duits en het Nederlands) over de functie van de houtwallen, die je hier overal ziet.
Na de Tweede Wereldoorlog werd ingezet op maximale voedselproductie, waarbij het gebruik van kunstmest opkwam, en is de landbouw-monocultuur tot aan de rand van de houtwallen doorgedrongen. De kleinschaligheid verdween geleidelijk, waar ook ruilverkaveling een groot onderdeel van uitmaakte. De houtwallen die wel overbleven zijn vaak niet meer in de staat zoals ze waren, de plantendiversiteit is drastisch afgenomen. De zeer diverse begroeiing van bomen, struikgewas en andere planten (perfect voor insecten, vogels en kleine knaagdieren) is bijna overal verdwenen.
Staatsbosbeheer is in december 2019 in Noordoost-Twente begonnen met de aanplant van nieuwe, maar ouderwetse houtwallen. De komende jaren worden steeds meer plekken in de regio onderhanden genomen. De bos- en natuurbeheerder heeft verspreid over heel Twente talloze stukjes grond in bezit en per stukje wordt bekeken hoe de natuurwaarde kan worden versterkt: het blijkt nog een hele klus om ruigte terug te brengen in het landschap.
Gebruikte informatie:
* Tubantia: De ouderwetse ruige houtwallen keren terug in Twente
* Herinneringen brengen ‘n Poal bij Hezingen weer tot leven