[8 november 2020] Dan het laatste stuk over de duinen, met alle zondagsfietsers om me heen. Ik zie er in dit perspectief een beetje apart uit: de reiziger met de grote tassen aan z’n fiets, in z’n uppie.
En dan draai ik het laatste hoekje om, boven op de duinen, en sta op de boulevard bij de haven. Ik ben er!!
Cadzand-Bad, waar ongeveer 800 mensen permanent wonen, leeft vooral van het toerisme. Er is een breed zandstrand aanwezig en de grootste straat van het dorp, de ‘Boulevard de Wielingen’, herbergt restaurants en winkeltjes. Onder meer het met twee Michelinsterren gewaardeerde Pure C, van een voormalige souschef van Sergio Herman, die eertijds Oud Sluis in Sluis runde en nu een toprestaurant in Antwerpen bestiert, is gevestigd in Cadzand-Bad.
Cadzand-Bad is de meest westelijke badplaats van Nederland. Opmerkelijk aan deze plaats is het hoge aantal zonneschijn uren per jaar: het hoogste van Nederland.
Aan het einde van de 19e eeuw was het de burgemeester van Aardenburg die veel voor de ontwikkeling van Cadzand tot badplaats deed. Hij had hier een soort buitenhuisje en in 1900 werd het Badhuis gebouwd, een hotel-café-restaurant op een duintop. In 1902 werd aan de kust bij de monding van het Uitwateringskanaal een haventje ingericht, waaruit de buurtschap Cadzand-Haven ontstond. De haven diende voor de overslag van landbouwproducten en er lagen enkele vissersschepen. De scheepscode van Cadzand was CZ.
Cadzand-Bad kwam later tot stand. In 1963 werd er een winkelgalerij geopend en later volgden meer hotels en restaurants.
Op de stranden van Cadzand wemelt het van de fossiele haaientanden. Ruim 140 miljoen jaar geleden lag ‘Nederland’ ter hoogte van Marokko, vlak bij de evenaar dus. De temperaturen waren veel hoger en ‘Nederland’ lag toen nog ver onder water. In de warme oceaan zwommen toen vele haaien, roggen, walvissen en dolfijnen rond, die zo nu en dan een tand verloren.
Door het verschuiven van de aardplaten is Nederland terechtgekomen waar het nu ligt; ver van de evenaar in dit koude, natte plekje aarde. Door de verschuivingen zijn veel fossielen naar de oppervlakte gekomen en door zeestromen en stormen worden veel van die fossielen meegesleept naar het strand.
De reden dat juist hier zoveel haaientanden gevonden worden, komt voornamelijk doordat regelmatig zand vanuit zee opgespoten wordt om de duinen te verstevigen. Dit zand komt van de zeebodem en bevat dus heel veel fossielen!
Het is een populair tijdverdrijf voor vakantiegangers: een dagje het strand op om haaientanden te zoeken bij Cadzand-Bad.
Epiloog
Natuurlijk kun je óveral slapen in Cadzand-Bad, maar dat deed ik niet. Voor mij was er nog de toegift van de dag: nog 18 kilometer naar het noorden, naar Breskens. Voorwaar géén straf!
Bovenop de duinen loopt een geasfalteerd fietspad. Dit is het type ‘lekker stukje fietsen’ uit de vakantieboekjes. Ook hier is ’t nu nogal druk, zelfs nu alle strandpaviljoens dicht zijn.
Al vanaf Cadzand-Bad zie je het witte silhouet van Vlissingen aan de overkant liggen. En het westelijke puntje, aan de overkant voorbij Zoutelande, loopt ver de Noordzee in. Ik zie aan de horizon grote vrachtschepen op zee, op weg van of naar de Westerschelde, Antwerpen.
Om een uur of vier kom ik aan bij de ferryhaven, nog een stukje vóór Breskens, dat ik zelf helemaal niet meer gezien heb. De aansluiting op de ferry gaat snel: een kwartiertje later vaar ik naar de overkant. Vanaf de ferry zie ik dat een wolkendek geleidelijk uit het zuiden komt en de zon verduistert.
Aan de overkant is ook het treinstation en tien minuten later rijdt m’n trein weg, met mij en m’n fiets.
Gebruikte informatie
* Cadzand-Bad, Wikipedia
* Cadzand, Wikipedia
* Fossiele haaientanden zoeken in Cadzand