Prachtige houtwallen markeren vaak de grens: een smalle strook met bomen en struiken tussen landerijen aan weerszijden van de grens. Soms zijn er boerenpaden met tractorsporen. Soms is het half verhard. Soms na veel regenval niet goed berijdbaar.
Neem in dat geval gewoon het dichtstbijzijnde begaanbare asfaltfietspad of de boerenweg in de buurt. Je zult nooit ver hoeven omrijden. En het is altijd een paradijselijke fietservaring.
Als ‘t enigszins mogelijk is: neem de verrassende paden op en bij de grens. Bij de Kalmthoutse Heide reed ik eindeloos over een mountainbiketrail. Maar het lukte prima, op smalle banden en zonder motorische versterking.
Op en met mijn Koga. M’n nieuwe Koga GrandTourer. Voor m’n fiets was dit de eerste echte toertocht.
Koga, zo ben ik ‘m ook gaan noemen, al fietsend, m’n stalen ros.
En met of eventueel zonder gezelschap. Ik fietste m’n hele tocht alleen. Plan is om de tocht spoedig in en met het beste gezelschap nogmaals te fietsen. (*)
Dit zal vast weer wat verbeteringen opleveren. En extra verhalen!
